ΑΝΑΨΥΧΗ
Η ψυχαγωγία και το ψυχαγωγώ, που σημαίνει ευφραίνω, τέρπω, παράγονται από΄το επίθετο του θεού Ερμή «ψυχαγωγός» [ψυχή+αγωγός (& άγω)], επειδή οδηγούσε τις ψυχές των νεκρών στον Αδη.
«Δεν ηξηκρίβωσα - σημειώνει ο Στέφανος Κουμανούδης στη Συναγωγή Νέων Λέξεων, εν Αθήναις, τύποις Π.Δ. Σακελλαρίου, 1900 - το πότε άρχισεν εις την παλαιάν ταύτην λέξιν η νεωτερική σημασία (της τέρψης και της απόλαυσης)...».
«Δεν ηξηκρίβωσα - σημειώνει ο Στέφανος Κουμανούδης στη Συναγωγή Νέων Λέξεων, εν Αθήναις, τύποις Π.Δ. Σακελλαρίου, 1900 - το πότε άρχισεν εις την παλαιάν ταύτην λέξιν η νεωτερική σημασία (της τέρψης και της απόλαυσης)...».
Κάποτε, λοιπόν, η γιομάτη μυστήριο και μαγεία «ψυχαγωγία», που περιέγραφε τις πρακτικές της ανάκλησης των νεκρών στα νεκυιομαντεία (νεκρομαντεία), με σκοπό τη γνώση του μέλλοντος, άρχιζε να αποβάλει το πρώτο της μαγικο - θρησκευτικό περιεχόμενο σημαίνοντας σχεδόν αποκλειστικά την τέρψη και τη βαθιά απόλαυση.
Η τέρψη παράγεται από ρίζα *τερη-, που έχει την έννοιαν τού «χορταίνειν».
Εδώ ανήκει το τρέφω και η σανσκριτική t(a)rp-ami:
«χορταίνειν, ευαρεστείσθαι».
