Για τον πρωτόγονο νου ο ορατός χώρος στη διάρκεια μίας ημέρας, από τη μία ανατολή του ηλίου έως την επόμενη ανατολή ή στη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου από τη μία Πρωτοχρονιά έως την άλλη Πρωτοχρονιά και ο «χθόνιος» αφανής χώρος, στα «βάθη της Γης», που φαντάζεται ο πρωτόγονος, είναι ο κόσμος όλος.
Τον διαρρέοντα χρόνον είς φως... μιας ημέρας...
ενός ενιαυτού... ενός χρόνου τον ονομάζει... Δία.
Τον α-φανή χώρο, στα βάθη της Γης
τον ονομάζει χθόνιο Δία ή α-Fiδ-ή: Α-ΐ-δη, Α-δη.
Η *ΔιF- που δηλώνει το «Ουράνιο Φως».
