Οι καινούργιες εξελίξεις
στον τομέα της διαστημικής τεχνολογίας υποδεικνύουν ότι το μέλλον του
Διαστήματος ανήκει στους νάνο-δορυφόρους. Το μέγεθος και τα οφέλη που
προσφέρουν, τους καθιστούν άκρως ανταγωνιστικούς, σε σχέση με τους δορυφόρους
που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά.
Επιπρόσθετα, οι δυνατότητες εφαρμογής που
παρέχουν έχουν ευνοήσει τη χρήση τους από ιδιωτικές επιχειρήσεις που
δραστηριοποιούνται σε διάφορα πεδία.
Η ραγδαία αύξηση των εκτοξεύσεων τους από
το 2013, αποδεικνύει ότι οι νάνο-δορυφόροι όχι μόνο θα φέρουν ένα κύμα
καινοτομίας στον χώρο του Διαστήματος άλλα & στον ιδιωτικό τομέα.
Η ιδέα για τη σμίκρυνση
του μεγέθους των παραδοσιακών δορυφόρων δεν αποτελεί μια σύγχρονη σύλληψη άλλα
προϋπάρχει από τη δεκαετία του ‘70.
Τότε, η τεχνική ομάδα του Πανεπιστημίου του
Surrey ασχολήθηκε για πρώτη φόρα με την κατασκευή μικρότερων δορυφόρων με
φθηνότερα εξαρτήματα.
Η επιτυχία τους -με τη δημιουργία του UoSat-1 που ζύγιζε
μόλις 72 κιλά - σηματοδότησε την αρχή για τους μικρό-δορυφόρους (κυμαίνονται
κάτω από τα 500 κιλά), καθώς και την ενασχόληση του ιδιωτικού τομέα με αυτούς
(το 1985 δημιουργήθηκε η Surrey Satellite Technology Ltd).
Οι νάνο-δορυφόροι
αποτελούν μια κατηγορία μικρών δορυφόρων, οι οποίοι έχουν μάζα κάτω από 10
κιλά.
Μπορούν να λειτουργήσουν είτε μεμονωμένα είτε σε ομάδες οι οποίες αποκαλούνται
“δορυφορικά σμήνη” ή “κλασματικό διαστημικό σκάφος”.
