Στη Λέσχη Ανάγνωσης Αμαρουσίου την Δευτέρα 1 Ιουλίου η Μάρω Δούκα

Η Λέσχη Ανάγνωσης Αμαρουσίου υποδέχεται με μεγάλη χαρά, τη Μάρω Δούκα. 

Θα διαβαστεί η συλλογή της «Γιατί εμένα η ψυχή μου  » (Πατάκης, 2012) & θα διεξαχθεί συζήτηση  για το έργο της και για τη λογοτεχνία του τόπου μας.

Η συζήτηση θα γίνει τη Δευτέρα 1 Ιουλίου στις 6:00 μ.μ. στη Βορέειο βιβλιοθήκη 

(τηλ. 210 61 47 181, Μιλτιάδου & Στ. Δραγούμη, Μαρούσι, ηλ. ταχ.: biblio@maroussi.gr).

Επειδή αυτή θα είναι η τελευταία συνάντηση με την ολοκλήρωση της αναγνωστικής  χρονιάς «Λογοτεχνικά ταξίδια στα Βαλκάνια», θα την εορταστεί με ποτάκια, γλυκάκια & άλλα γνωστά κι αγαπημένα…

Είκοσι χρόνια, δεκαεπτά πεζογραφήματα. 

Για την κρίση που ερχόταν, για την ανεργία, την απώλεια, τη μοναξιά, τους πολιτικούς πρόσφυγες, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, τους μετανάστες, τον πόλεμο, τους παρίες λαούς, την κυριαρχία της ελεύθερης αγοράς σ' ένα εφιαλτικό, αν και άδηλο, μέλλον. 

Αλλά και για την αλληλεγγύη, την αγάπη, την αναζήτηση, τη μνήμη, τον λόγο και την τέχνη που επιμένουν με το λίγο της ψυχής μας κυανό.

"... Kάνουν κύκλο κι επανέρχονται οι εικόνες, ας απαλύνονται όλα με τον καιρό κι ας ξεθωριάζουν, δεν ξεχνιούνται, ούτε και ο Kαζαντζάκης, ο μέγας παρηγορητής, στο μακό μπλουζάκι στάμπα, αν και ο Γάιος Σαλλούστιος Kρίσπος, ο Λατίνος ιστορικός, το πρωτοείπε πλήρες: Quod mihi a spe, metu, partibus rei publicae animus liber erat: 

"Γιατί εμένα η ψυχή μου ήταν ελεύθερη από την ελπίδα, τον φόβο, τα Kόμματα." [...]

Σκέψου τις Ουκρανές, μονολογεί, τις Ρωσίδες, τις Γεωργιανές, τις Bουλγάρες. 

Tα σπίτια που άφησαν, τα τοπία. Tα πτυχία που έκαψαν. 

Και αναλογίσου τις φωτιές που θα καίνε αύριο τα πτυχία των δικών μας παιδιών, ξαναζώντας τον Mακρυγιάννη δαρμένο και ξυπόλυτο να τα βάζει με τον δικό του άγιο και να κλείνει τη δική του μυστική συμφωνία, τα δούναι και τα λαβείν, με μια κοινωνία που σε αλέθει για να συντηρείται και σε αποθεώνει για να σ' έχει".

Η Μάρω Δούκα, από τις σημαντικότερες συγγραφείς της σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας, γεννήθηκε το 1947 στα Χανιά. 

Το 1966 μετακόμισε στην Αθήνα, όπου έκτοτε ζει. Αποφοίτησε από το Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1974, με τις νουβέλες Η πηγάδα, Κάτι άνθρωποι και, μέχρι σήμερα, έχει εκδώσει μία ακόμη νουβέλα, δύο συλλογές διηγημάτων, εννέα μυθιστορήματα (πιο πρόσφατο, Έλα να πούμε ψέματα και δύο συλλογές κειμένων Ο πεζογράφος και το πιθάρι του, Τίποτα δεν χαρίζεται, ενώ το 2005 εξέδωσε Τα μαύρα λουστρίνια στο πλαίσιο της σειράς "Η κουζίνα του συγγραφέα" των εκδόσεων Πατάκη. 

Έχει τιμηθεί με το Βραβείο "Νίκος Καζαντζάκης" του Δήμου Ηρακλείου για το μυθιστόρημα Αρχαία σκουριά, με το Β' Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το μυθιστόρημα Πλωτή πόλη και με το Βραβείο Κώστα Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το μυθιστόρημα Αθώοι και φταίχτες, για το οποίο επίσης τιμήθηκε με το Βραβείο Balkanika και το Βραβείο "Καβάφη". 

Για το μυθιστόρημα Έλα να πούμε ψέματα έχει τιμηθεί με το βραβείο "Νίκος Θέμελης" του ηλεκτρονικού περιοδικού "Αναγνώστης". 

Διηγήματα και μυθιστορήματα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. 

Σήμερα, τα βιβλία της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις "Πατάκη".

                                          €€ $  ●► « » ▲▼◄  $ € $   ◄ ▼▲ « »  ●►$  €€

                          ΠΗΓΗ://lesxianagnosismaroussi.blogspot.com/2019/06/blog-post_24.html