Μαίρη Διακολιού: Προς Υπεράσπιση των Εργαζομένων του Δήμου

Πρόσφατα ανακοινώθηκε στον τύπο η καταγγελία των εργαζομένων του Δήμου Αμαρουσίου για τα εργατικά ατυχήματα που έχουν σημειωθεί στην πόλη μας, με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο να απαντά –μεταξύ άλλων- ότι δόθηκαν επαρκείς απαντήσεις για το θέμα στο ΔΣ της 26-2-2019.

Προς υπεράσπιση των εργαζομένων του Δήμου, και επειδή ήμουν παρούσα και τοποθετήθηκα στην εν λόγω συνεδρίαση, αφού άκουσα με προσοχή την γιατρό εργασίας και τους λοιπούς υπηρεσιακούς παράγοντες που παρευρέθησαν, αισθάνομαι το ηθικό καθήκον να καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία:

Σε εκείνο το ΔΣ, οι εργαζόμενοι αναφέρθηκαν στην συμφόρηση των υπηρεσιών στο κτίριο του δημαρχείου, το οποίο πλέον δεν επαρκεί, στα εργατικά ατυχήματα που έχουν σημειωθεί  κατά την υπηρεσία τους, πολλά από τα οποία οφείλονται σε κακή συντήρηση των εργαλείων τους, κατήγγειλαν ότι αυτά τα ατυχήματα δεν αναγνωρίζονται ως εργατικά, ενώ ξεχωριστή θέση στην τοποθέτησή τους είχαν τα Μέσα Ατομικής Προστασίας, τα οποία χαρακτήρισαν ακατάλληλα  για την επικινδυνότητα της εργασίας τους. 
Ανέφεραν πχ ότι διαθέτουν πάνινα γάντια  για να κάνουν την αποκομιδή των απορριμμάτων!

Η Διοίκηση, αντί επαρκών απαντήσεων,  απέδωσε την ευθύνη για την κατάσταση αυτή στις κυβερνητικές πολιτικές, στο παρωχημένο νομοθετικό πλαίσιο και στους ίδιους τους εργαζομένους οι οποίοι δεν εμβολιάζονται, ούτε υποβάλλονται σε ιατρικές εξετάσεις, παρά το ότι τους τις παρέχει ο Δήμος.

Με λίγα λόγια, κατά την άποψη της Διοίκησης, φταίνε οι εργαζόμενοι για τις συνθήκες εργασίας τους! 
Αυτοί φταίνε αν γλιστρούν από το απορριμματοφόρο, αυτοί φταίνε αν κόβουν τα χέρια τους με τον τροχό, τι να γίνει που δεν έχουμε σύγχρονα Μέσα Ατομικής Προστασίας, φταίει η ισχύουσα Υπουργική Απόφαση…

Κι ενώ πράγματι, οι κυβερνητικές πολιτικές (καταλήστευση των πόρων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο περιορισμός έως απαγόρευση των προσλήψεων, το απαρχαιωμένο νομοθετικό πλαίσιο) δυσχεραίνουν την θέση και τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων, η Διοίκηση εκτός από το να ρίχνει το βάρος σε εκείνους, δεν απάντησε σε βασικά ερωτήματα:

1)Γιατί, μέσα σε 12 χρόνια θητείας, αυτή η Διοίκηση αλλά αντιστοίχως και οι προηγούμενες, δεν κατάφεραν να διαμορφώσουν χώρους σύγχρονους, με πολιτισμένες συνθήκες εργασίας, αλλά αρκούνται στο να ισχυρίζονται αόριστα ότι οι «συνθήκες εργασίας βελτιώνονται συνεχώς»;

2)Γιατί  παρουσιάζεται σαν μεγάλη επιτυχία το αυτονόητο, ότι δηλαδή ολοκληρώθηκε η προμήθεια των Μέσων Ατομικής Προστασίας; 

Γιατί δεν γίνεται λόγος για το είδος των Μέσων Ατομικής Προστασίας και γιατί η Διοίκηση του Δήμου και η ΚΕΔΕ δεν ενώνουν τις φωνές τους με εκείνες των εργαζομένων για να εκσυγχρονιστεί η σχετική Υπουργική Απόφαση, αν μόνο αυτό είναι το πρόβλημα;

3)Η Διοίκηση απέδωσε στην ισχύουσα Υπουργική Απόφαση την ευθύνη που τα Μέσα Ατομικής προστασίας των εργαζομένων είναι ακατάλληλα. Όμως, αν τα Μέσα Ατομικής Προστασίας δεν είναι τα κατάλληλα (ανεξαρτήτως του ποιος φταίει γι αυτό) πώς να μη γίνονται ατυχήματα;

4)Η Διοίκηση ψέγει (ορθά) την Κυβέρνηση για την έλλειψη επαρκούς προσωπικού, δεν ανέφερε όμως την αναγκαία συνέπεια αυτής της έλλειψης, δηλαδή την εντατικοποίηση της εργασίας τους για να ολοκληρωθεί η δουλειά. Έτσι, πώς να μη γίνονται ατυχήματα;

5)Η Διοίκηση παραδέχτηκε στο ΔΣ της 26-2-2019 ότι το υπάρχον προσωπικό δεν είναι επαγγελματικά εκπαιδευμένο, και γνωρίζει το αντικείμενο εμπειρικά και μόνο. Έτσι, πώς να μη γίνουν ατυχήματα;

6)Αν τα εργαλεία των εργαζομένων δε συντηρούνται, όπως η ίδιοι κατήγγειλαν, πώς να μη γίνονται ατυχήματα; Η Διοίκηση απαντά ότι εκείνοι δεν κάνουν σωστή χρήση των εργαλείων. Γιατί δεν εκπαιδεύονται για να τα χειρίζονται σωστά;

7)Πώς, ενώ υπάρχουν ιατρικοί φάκελοι για όλο το προσωπικό, όπως διαβεβαίωσε το ΔΣ η ιατρός εργασίας, δεν διαπιστώνονται οι παθήσεις των εργαζομένων και η καταλληλότητά τους ή μη για συγκεκριμένες βαριές εργασίες; Γιατί η ιατρός εργασίας (ως επιστήμονας και λειτουργός) για να δώσει πιστοποίηση για εργασία αρκείται μόνο με απλή υπεύθυνη δήλωση του εργαζόμενου για την καταλληλότητά του και την κατάσταση της υγείας του;

8)Πώς βρέθηκε εργαζόμενος που υπέστη εργατικό ατύχημα εν ώρα υπηρεσίας να εργάζεται στον ΙΝ της Παναγίας των Βλαχερνών;

9)Πώς ενώ ο τεχνικός Ασφαλείας εξήρε τη σημασία των γαντιών βινυλίου, οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι διαθέτουν μόνο πάνινα γάντια;

10)Να σημειωθεί εδώ δε, ότι ο τεχνικός ασφαλείας που παρέστη στη συνεδρίαση, δεν γνώριζε πόσα από τα καταγγελλόμενα από τους εργαζομένους ατυχήματα πράγματι έχουν δηλωθεί ως τέτοια.

Το ότι τα εργατικά ατυχήματα (πολλά από αυτά θανατηφόρα) ανάμεσα σε εργαζομένους στους Δήμους πλέον είναι ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο σε όλη την Ελλάδα , καταδεικνύει ότι τα ατυχήματα δεν μπορεί να είναι ευθύνη των εργαζομένων.

Εδώ δεν είμαστε για να ρίχνουμε «μπαλάκια ευθυνών». Οι εργαζόμενοι ζήτησαν βοήθεια και συνεργασία και όλοι εμείς πρέπει να σταθούμε δίπλα τους.

                                                                     Μαίρη Διακολιού

                                           Ανεξάρτητη Δημοτική Σύμβουλος Δ. Αμαρουσίου

                                                                            Δικηγόρος

                                            € €  ●► « » ▲▼◄  $  €  $  ◄ ▼▲ « »  ●► € €