ΕΥκλείδια ... σύκα για το «Υπερ-ταμείο - ασπίδα»!!!

Ξεπουλούν τα πάντα οι 152 Ναιναι-κοι 
& αναίσχυντα λένε…δεν πουλάμε!

Πρόκειται για μια καρικατούρα αριστερής γλώσσας:

Το κυβερνητικό κόμμα με κομπορρημοσύνη διακηρύσσει ότι χρησιμοποιεί  τη γλώσσα μιας «αριστεράς της αλήθειας» - αυτή τη γλώσσα που υπηρέτησαν με αυταπάρνηση οι ανώνυμοι αγωνιστές που μαρτύρησαν για τις ιδέες τους, οι ρομαντικοί επαναστάτες, οι ποιητές, οι στοχαστές, οι διανοούμενοι, οι πιονιέροι το κομμουνισμού, όλοι όσοι ήθελαν έναν άλλο κόσμο να είναι εφικτός.

Βεβαίως ήταν η γλώσσα μιας φαντασιακής «αλήθειας», που βρισκόταν στα όνειρα των οραματιστών και η οποία δεν υπήρξε στην πραγματικότητα των αριστερών εξουσιών, όπου γης και όποιας εποχής.

Αυτή η γλώσσα, δανεισμένη το ήθος ενός εξιδανικευμένου παρελθόντος, εκπίπτει  «μες στην πολή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες» των εν τη κυβερνήσει αριστερών, στη βουλή και τα «βοθροκάναλα» της διαπλοκής.

Οι ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο δεν πουλιούνται... εκτός αν αποφασίσει ο υπουργός!

Είπε χθες στη Βουλή ο ηγέτης των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ, Ευκλείδης Τσακαλώτος, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα (για τις ΔΕΚΟ που μπαίνουν στο υπερταμείο), ότι  κυβέρνηση δεν ξεπουλάει την δημόσια περιουσία, ότι στο υπερταμείο δεν υπάρχει επιτροπεία, δεν υπάρχει υποθήκευση της περιουσίας, δεν μεταβιβάζονται και δεν… μπορούν να πωληθούν. Μόνο ο υπουργός Οικονομικών μπορεί να δεχτεί μια ιδιωτικοποίηση, (των ΔΕΚΟ δηλαδή που δεν μπορούν να πουληθούν!).

Σε άλλο σημείο υποστήριξε ότι «φτιάχνουμε μία σχέση με τις ΔΕΚΟ και την δημόσια διοίκηση που κόβει την παλαιά πολιτική, που δεν είναι το παλαιό ρουσφέτι, το παλαιό πελατειακό κράτος, αλλά συντονίζεται με τις ανάγκες της κοινωνίας και την κοινωνική λογοδοσία. 

Το υπερταμείο δεν είναι φύλλο συκής, αλλά πραγματική ασπίδα».

Δηλαδή με την υπαγωγή στο Υπερταμείο καταργείται το ρουσφέτι. Λες και ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να καταργήσει το ρουσφέτι, δεν μπορούσε, και γι αυτό παρέδωσε τις ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο. 

Παράλληλα ο έτερος υπουργός επί της Οικονομίας, ο κ. Σταθάκης, εμφανίστηκε το ίδιο «κατηγορηματικός», στον Αντ1, λέγοντας «εμείς δεν ξεπουλάμε τη δημόσια περιουσία». 

Και όχι μόνο αυτό, αλλά στη συνέντευξή του υποστήριξε ότι το υπερταμείο  αποτελούσε επιδίωξη… της σημερινής κυβέρνησης και αποσκοπεί στην αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας, και «όχι στην εκποίησή της, όπως είχε στόχο το ΤΑΙΠΕΔ». 

Βέβαια τον διέψευσε στη Βουλή ο κ. Τσακαλώτος, ο οποίος δήλωσε για το Υπερταμείο «Είναι μια επιλογή που μας ανάγκασαν».  

Την ίδια ώρα, οι συνεργαζόμενοι Οικολόγοι βουλευτές κ. Τσιρώνης και Δημαράς, αφού είχαν διαβεβαιώσει ότι επ΄ ουδενί θα ψήφιζαν την μεταφορά «των νερών» στο υπερταμείο,  μετά από κλήση τους στο Μαξίμου, και αφού τους πετάχτηκε το κοκαλάκι κάποιας  «νομοτεχνικής βελτίωσης», άλλαξαν ρουν, ξέχασαν τις διαβεβαιώσεις τους, και πειθήνια ψήφισαν το νομοσχέδιο! 

                                                   Οι πιστοί των αριστερών προταγμάτων 

Τουλάχιστον δύο πρώην σύντροφοι των Συριζαίων, από αυτούς που κούνησαν μαντήλι με τον Λαφαζάνη και δημιούργησαν τη ΛΑΕ, οι κ. Στάθης Λεουτσάκος και ο Θανάσης Πετράκος, διέσωσαν (ασχέτως αν συμφωνεί κάποιος ή όχι με τις ιδέες τους), την πρωταρχική τιμιότητα λόγου και πράξης που χαρακτηρίζει τους ανένδοτους πιστούς των προταγμάτων της Αριστεράς.

Ασχέτως αν ελέγχεται η πράξη τους ως προς την θεσμική κοσμιότητα που αρμόζει στο  συγκεκριμένο μέρος,  από τα θεωρεία της Βουλής, εις ένδειξιν διαμαρτυρίας, πέταξαν  φυλλάδια που περιείχαν ένα απόσπασμα – καταγγελία, από βιβλίο του κομμουνιστή Νομπελίστα συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου στο οποίο αναφερόταν: 

«Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος».

Η αλήθεια της γλώσσας στην πολιτική χάθηκε και με αυτή την κυβέρνηση. Ήταν άπειροι, ήταν ένθερμοι, ήταν παραλόγως επιθετικοί, είχαν ανεπεξάργαστα «προγράμματα», αλλά κανείς ήλπιζε ως νέοι,  να κάνουν την υπέρβαση, αν όχι την επανάσταση. Να υπηρετήσουν τη γλώσσα της αλήθειας.

Αυτοί δυστυχώς τείνουν να ξεπεράσουν πολλούς από τους προηγούμενους.
                                                                             Του Γιάννη Σιδέρη  
                                                                                www.liberal.gr