Πρὶν ἀπὸ δύο μῆνες, στὶς 31 Μαρτίου ἐγεννήθη στὸ
Παρίσι τὸ ἀναρχικὸ κίνημα Nuit Debout «Νύχτα Στὸ Πόδι», ὡς ἐπανάληψη τοῦ Μάη 68 & γρήγορα ἐξηπλώθη σὲ ὅλην τὴν Γαλλία καὶ μετὰ σὲ ἄλλες χῶρες τῆς Εὐρώπης:
Γερμανία, Βέλγιο, Ἱσπανία, Λουξεμβοῦργο, Ὁλλανδία, Πορτογαλία, Ἑλβετία, ἀκόμη & στὸν Καναδᾶ.
Ὁ στόχος τῆς «Νύχτας Στὸ Πόδι» εἶναι νὰ ἀποτελειώσῃ τὴν Εὐρωπαϊκὴ
Ἕνωση τῶν Βρυξελλῶν καὶ μᾶλλον θὰ τὸ ἐπιτύχῃ.
Τὸ προσάναμα ἦταν ὁ ἐργατικὸς νόμος ποὺ ἤθελε νὰ περάσῃ ἡ γαλλικὴ
Βουλή & ποὺ ἐφημολογεῖτο ὅτι εἶχε διαταχθῆ ἀπὸ τοὺς εὐρωκράτες τῶν Βρυξελλῶν
πρὸς χάριν τῆς δικτατορίας τῶν τραπεζῶν.
Εἶναι ἀποδεδειγμένο ἀπὸ τὴν Ἱστορία ὅτι τὰ ἀναρχικὰ
κινήματα ὅσο συμπαθητικὰ & ἄν εἶναι ἐπειδὴ φοβίζουν τὴν μᾶζα τῶν μικροαστῶν(& γι’ αὐτὸ τοὺς συμπαθῶ ἰδιαιτέρως), ποτὲ δὲν ἠδυνήθησαν νὰ κατεδαφίσουν τὸ
καπιταλιστικὸ σύστημα.
Μόνον τὸ κομμουνιστικὸ κόμμα μὲ στρατιωτικὴ πειθαρχία & πρόσβαση στὶς ἐργατικὲς μᾶζες, δύναται μὲ μαζικὲς κινητοποιήσεις νὰ βάλῃ σὲ
κίνδυνο τὴν καπιταλιστικὴ κυριαρχία.
Ὑποχρεωτικά, τὸ Κόμμα, ἀπὸ τὴν ἴδια του τὴν
δομή, θὰ παραμείνῃ ἐκλογικὰ σὲ χαμηλὰ ποσοστά, ἀλλὰ μέσῳ τοῦ κομμουνιστικοῦ
συνδικάτου του θὰ ἔχῃ πολλαπλῆ ἐπιρροὴ μέσα στὴν κοινωνία.
Αὐτὸ συμβαίνει σήμερα στὴν Γαλλία.
Τὸ ΚΚΓ στὶς τελευταῖες
ἐκλογὲς συνεκέντρωσε τὸ 7% τῶν ψήφων & ἐξέλεξε 7 βουλευτὲς σὲ σύνολο 577 τῆς
γαλλικῆς Βουλῆς, ἀλλὰ σήμερα ἄνω τῶν 60% τῶν Γάλλων ὑποστηρίζει τὴν ἀπεργιακὴ
δράση τοῦ γενικοῦ γραμματέως τῆς γαλλικῆς κομμουνιστικῆς Γενικῆς Συνομοσπονδίας
Ἐργατῶν Γαλλίας, Confédération Générale du Travail, CGT(τὸ ἀντίστοιχο τοῦ ΠΑΜΕ
στὴν Ἑλλάδα), Philippe Martinez, ἐργάτη μεταλλουργό, μέλος τοῦ Κομμουνιστικοῦ
Κόμματος Γαλλίας (μέχρι τὸ 2002).
Παράλληλα μὲ τὴν ὀργανωμένη δράση τοῦ κομμουνιστικοῦ
συνδικάτου, οἱ casseurs (μπαχαλάκηδες) τῆς Nuit Debout, ἔχουν ἀλλάξει τὴν
συνήθη τακτικὴ τῶν ἀναρχικῶν τῶν «γαλλικῶν Ἐξαρχείων» καὶ ἀπὸ χρῆστες ἀκινδύνων
μολότωφ, βάζοντας φωτιὲς στοὺς κάδους σκουπιδιῶν, ἔχουν μετατραπῆ σὲ ἐπιθετικὸ
στρατό, προσπαθῶντας νὰ σκοτώσουν τοὺς ἀστυνομικούς, ἐφ’ὅσον αὐτοὶ ἀντιμετωπίζονται
ὡς ἐχθροὶ σὲ πεδίο μάχης.
Φυσικὰ οἱ ἀστυνομικοὶ διαμαρτύρονται γιὰ τὸ αὐξημένο
μῖσος τῶν διαδηλωτῶν ἐναντίον τους, ἐνῷ γνωρίζουν κάλλιστα ὅτι παίζουν τῶν ῥόλο
τῶν λυκοσκύλων τοῦ Κατεστημένου, καὶ ὅταν δαγκώνουν ὑπάρχει πρόθεση τοῦ
δαγκωμένου νὰ σκοτώσῃ τὸν δαγκωτή.
Στὴν Ἑλλάδα τὸ ἀντίστοιχο κίνημα τῶν ἀναρχικῶν ἐνεφανίσθη
ὡς ἡ ἐπιθετικὴ ὁμὰς τοῦ Ῥουβίκωνα, ἀλλὰ ὁ ῥόλος του στὴν κατεδάφιση τοῦ καθεστῶτος
τοῦ ἕλληνος Κουίσλινγκ τῆς ΕΕ, Ἀλέξη Τσίπρα, εἶναι δευτερεῦον ἐφ’ὅσον ἀπό μόνη
της ἡ παρουσία τῆς μελοθάνατης μὲ γάγγραινα Ἑλλὰς μέσα στὸ ἄρρωστο σῶμα τῆς ΕΕ
εἶναι ἀρκετὴ γιὰ νὰ παίξῃ ἀποφασιστικὸ ἀποσυνθετικό ῥόλο.
Ἡ εὐκαιρία ποὺ εἶχε ἐμφανισθῆ
μὲ τὸν Λένιν τὸ 1917 καὶ τὴν ἵδρυση τῆς ΕΣΣΔ δὲν φαίνεται νὰ δύναται νὰ ἐπαναληφθῆ.
Πάντως, ὁ νέος γαλλικὸς Μάης 2016 σίγουρα θὰ δώσῃ μεγάλη ὤθηση στὴν μετατροπὴ ὁλοκλήρου
τῆς Εὐρώπης σὲ ἐθνικοσοσιαλιστική.
Δημήτρης Κιτσίκης
ΠΗΓΗ:endiameseperiochenea.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου