Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας (;)

Γιατί δεν πληρώνουν φόρους οι Έλληνες; Τι οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία; 

Από που θα βρεθούν τα χρήματα; Αυτά και άλλα ερωτήματα σε μια συζήτηση που διοργάνωσε το ίδρυμα Friedrich Naumann ώστε να κατανοήσουν οι Γερμανοί τι ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα.

Φρανκφούρτη, βράδυ της περασμένης Πέμπτης. 

Σχεδόν εκατό άτομα έχουν γεμίσει την αίθουσα εκδηλώσεων του Ιδρύματος Friedrich Nauman,  για να ακούσουν τους Έλληνες προσκεκλημένους τους και να κατανοήσουν το τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Μάλιστα το ενδιαφέρον ήταν τέτοιο, που οι διοργανωτές αναγκάστηκαν να ανακοινώσουν ότι συμπληρώθηκε ο αριθμός των θέσεων. Κάποιοι είχαν έρθει κατευθείαν μετά από τη δουλειά τους. Άλλοι ίσως ανέβαλαν μια έξοδο με φίλους. Όλοι παρέμειναν μέχρι το τέλος, έκαναν ερωτήσεις, παρεμβάσεις και σχόλια, με μια διάθεση κάθε άλλο παρά επιθετική.

ΣΤΟ ΤΑΞΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΟΙΜΠΛΕ

Πηγαίνοντας σε αυτή την εκδήλωση περίμενα να αντιμετωπίσω εξαγριωμένους Γερμανούς φορολογούμενους, να διαμαρτύρονται γιατί καλούνται για μια ακόμη φορά να «ξελασπώσουν»  την Ελλάδα. 

Με είχε επηρεάσει και η κουβέντα που είχα με τον ταξιτζή, καθ’ οδόν προς το αεροδρόμιο «Μακεδονία». 

«Εγώ είμαι με τον Σόιμπλε» έσπευσε να μου διαμηνύσει, υιοθετώντας ρητορική ακόμα σκληρότερη και από την Bild, για τους τεμπέληδες και σπάταλους Έλληνες. 

«Δεν μπορεί να κάνουμε του κεφαλιού μας, είμαστε μια ομάδα. Όπως στο ποδόσφαιρο. Αν ένας παίκτης δεν δείχνει ομαδικό πνεύμα, ο προπονητής πρέπει να τον βγάζει αμέσως».

 «Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βγούμε από το ευρώ;» τον ρώτησα, αλλά η απάντηση του αφορούσε στο ποδόσφαιρο, κι εγώ που δεν κατέχω το σπορ  ομολογώ ότι δεν κατάλαβα τη σύγκριση της Ελλάδας με τον Balloteli.  

Στη Γερμανία πάλι, μπορεί να ξέρουν από ποδόσφαιρο, αλλά δεν φέρνουν τα γηπεδικά συνθήματα στο δημόσιο διάλογο.

ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ

«Όταν ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ θέλησε να σχηματίσει μια εικόνα για την Ελλάδα, ρώτησε έναν γνωστό του γιατρό, έναν δημοσιογράφο και έναν υπάλληλό του. 

Όλοι μιλούν για την Ελλάδα, χωρίς να ξέρουμε αρκετά για τη χώρα, από πρώτο χέρι» σχολίασε η Silke Wettach, ανταποκρίτρια της Wirtschaftswoche για θέματα Ε.Ε., που συντόνισε τη συζήτηση.

Οι γερμανοί σκέφτονται κατά βάση σαν μηχανικοί. Λεν δηλαδή ότι μια μηχανή δουλεύει με τον ίδιο τρόπο, σε όποιο μέρος και να είναι, αρκεί να έχει καύσιμα» σχολίασε ο Karl-Heinz Paqué, πρώην υπουργός οικονομικών του κρατιδίου της Σαξονίας και καθηγητής διεθνών οικονομικών στο πανεπιστήμιο Otto von Guericke του Μαγδεμβούργου. 

Έμμεση αλλά ξεκάθαρη η αιχμή προς τον Β. Σόιμπλε, για την άκαμπτη προσέγγισή του στο ζήτημα της ελληνικής κρίσης. Είχε προηγηθεί, ήδη από το πρωί της Πέμπτης, η άμεση απόρριψη από γερμανικής πλευράς της επιστολής του Γ. Βαρουφάκη στο Eurogroup. 

«Θα ήταν κρίμα για 5-6 δις. ευρω η Ελλάδα να βρεθεί εκτός ευρώ και το ευρωπαϊκό οικοδόμημα να κλονιστεί. Ούτως ή άλλως το μεγαλύτερο μέρος της προσαρμογής έχει γίνει, μένει να γίνουν και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». 

Ευτυχώς, όπως αποδείχθηκε την επομένη, με την άποψη του καθηγητή Paqué συμφώνησε και το Eurogroup. Εξάλλου, είμαστε μια ομάδα.

ΤΟ ΘΥΜΙΚΟ

Όμως οι μεταρρυθμίσεις παραμένουν ακόμη ζητούμενο. Και όπως σχολίασε ο οικονομολόγος Αρίστος Δοξιάδης, «τελικά αποδείχθηκε ότι είχε μεγάλη σημασία το ποιος προτείνει αυτές τις μεταρρυθμίσεις». Δεν ήταν ένα ελληνικό πρόγραμμα, αλλά ένα πρόγραμμα που επιβλήθηκε από τους «ξένους», στους οποίους μετατέθηκε το βάρος της ευθύνης, για να στραφεί προς αυτούς και η δυσαρέσκεια. 

Το κοινό που παρακολουθούσε τη συζήτηση με ειλικρινή διάθεση κατανόησης, μας άκουγε να εξηγούμε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε κατά βάση από το θυμικό, από το συναίσθημα. 

Το συναίσθημα της απελπισίας των ανέργων και των αστέγων, των νέων που μετανάστευσαν και των ηλικιωμένων που δεν μπορούν να ζήσουν με τη σύνταξη. 

Το συναίσθημα οργής, της ταπείνωσης, της χαμένης αξιοπρέπειας από τις συνεχείς και συχνά χοντροκομμένες παρεμβάσεις της τρόικας. 

Από την ανάγκη για ελπίδα, που ήταν πιο ισχυρή έναντι του φόβου. 

«Τι θα κάνει η νέα κυβέρνηση; Από πού θα βρει τα χρήματα; Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο;». 

Οι ερωτήσεις του κοινού προφανώς δεν ήταν εύκολο να απαντηθούν.

ΟΙ ΦΟΡΟΙ

Αυτό που δεν μπορούσε να χωρέσει στο μυαλό των Γερμανών είναι η φοροδιαφυγή.

 «Γιατί δεν πληρώνετε τους φόρους σας;» ρώτησαν, όταν άκουσαν ότι η υστέρηση εσόδων τον Ιανουάριο ήταν πάνω από 1 δις. ευρώ. 

Η απάντηση  ήταν ακόμη πιο δυσνόητη. 

Γιατί εκτός από όσους πραγματικά είχαν παντελή αδυναμία πληρωμής, και ήταν πάρα πολλοί, υπήρχαν και αυτοί που περίμεναν την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ, που υποσχέθηκε ένα «γενναίο κούρεμα». 

«Και οι ολιγάρχες; Οι εφοπλιστές;» επέμειναν οι γερμανοί. 

«Τι γίνεται με τη γραφειοκρατία; Με το κτηματολόγιο;». 

Τους παραπέμψαμε στις καλές προθέσεις της κυβέρνησης, που θα κριθούν εν ευθέτω χρόνω.  

Η συζήτηση συνεχίστηκε και μετά το τέλος της εκδήλωσης, στα πηγαδάκια που σχηματίστηκαν.

ΣΕ ΕΥΡΩ

Στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης, περιμένοντας τη σειρά μου στα duty free, ακούω την υπάλληλο να ρωτά τους προπορευόμενους: «θα πληρώσετε σε ευρώ ή στο δικό σας νόμισμα;». 

Προς στιγμή μου φάνηκε ότι άκουσα απάντηση στα ελληνικά. Ευτυχώς ούτε η υπάλληλος είχε ακούσει καλά. Όπως αποδείχτηκε οι συνταξιδιώτες ήταν από χώρα εκτός Ε.Ε.. 

Όχι από την Ελλάδα

Σοφία Χριστοφορίδου

ΠΗΓΗ: «Μακεδονία της Κυριακής» 22/2/2015