EKΛΟΓΕΣ 25ης Ιανουαρίου 2015

Οι περισσότεροι Έλληνες οικονομολόγοι έχουν σπουδάσει στις αγγλοσαξονικές χώρες, υιοθετώντας τη δημαγωγία, το πάθος για τη δημοσιότητα και για τη φήμη, το κραυγαλέο ψέμα, τη μειωμένη ηθική, καθώς επίσης τον τρόπο σκέψης τους - ο οποίος είναι ουσιαστικά ακραίος τόσο από τη νεοφιλελεύθερη πλευρά του, όσο και από την ακριβώς αντίθετη.

Η αμερικανική αντίληψη δε έχει εισχωρήσει επίσης στην Ελλάδα, μετά το 1980, έχοντας μετατρέψει δυστυχώς την πατρίδα μας σε αυτό που βιώνουμε - σε μία χώρα, στην οποία έχει κυριαρχήσει η διαφθορά, η απάτη, το τέχνασμα και η ευκαιρία, οδηγώντας την σε μία πολιτική, κοινωνική, πολιτισμική και οικονομική χρεοκοπία τεραστίων διαστάσεων.

Κάτι αντίστοιχο χαρακτηρίζει ουσιαστικά και τις Η.Π.Α. σήμερα, οι οποίες δεν κινδυνεύουν να χρεοκοπήσουν, απλά και μόνο επειδή διαθέτουν το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, ενώ είναι πανίσχυρες στρατιωτικά – διαφορετικά θα είχαν την ίδια μοίρα με την Ελλάδα. 

Βασίλης Βιλιάρδος

Φυσικά δεν πρόκειται να αποφύγουν τις εσωτερικές αναταραχές και εξεγέρσεις από τους αμερικανούς Πολίτες, τους οποίους το τοκογλυφικό κεφάλαιο, καθώς επίσης η ελίτ, έχουν μετατρέψει σε δύστυχους σκλάβους χρέους – ανεξαρτήτως χρώματος και εθνικότητας.

Σε αντίθεση με τους περισσότερους συναδέλφους μας, οι σπουδές μας ολοκληρώθηκαν στην Ελλάδα, σε μία καλή ακόμη εποχή, ενώ τα μεταπτυχιακά μας στη Γερμανία - όταν ακόμη ήταν χωρισμένη, ενώ επικρατούσαν οι κανόνες του δίκαιου κράτους πρόνοιας, όπως συνέβαινε σε ολόκληρη την κεντρική Ευρώπη, η οποία παραμένει μακράν η πιο πολιτισμένη περιοχή του πλανήτη.

Δυστυχώς όμως, η κάποτε φιλελεύθερη, δημοκρατική, δίκαιη και κοινωνικά ευαίσθητη χώρα, μετατράπηκε, μετά την ένωση της, σε κάτι εντελώς διαφορετικό - το οποίο έδινε την εντύπωση πως προσανατολιζόταν στο καταστροφικό παρελθόν της.

Μία από τις μεγάλες αλλαγές που διαπιστώθηκαν ήταν η μετατροπή του έντιμου φορολογικού μηχανισμού της σε μία αιμοβόρα οικονομική αστυνομία, η οποία εξελίχθηκε κυριολεκτικά σε ένα «κράτος εν κράτει», δυνάστη της μεσαίας και κατώτερης εισοδηματικής τάξης – ενώ, όταν ανήλθε στην εξουσία η σημερινή, πρωσική κυβέρνηση, πάρα πολλοί φοβήθηκαν πως «εγκυμονεί» έναν νέο Χίτλερ (ανάλυση).

Περαιτέρω, είμαστε υπέρ της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ισότιμων μεταξύ τους χωρών, οι οποίες θα οικοδομήσουν μία Ευρώπη των Πολιτών της – έτσι ώστε να συνεχισθεί η ευημερία, καθώς επίσης η ειρήνη στην ήπειρο μας. 
Φυσικά ήμασταν αντίθετοι με τη βιαστική αντικατάσταση της δραχμής, του παλαιότερου νομίσματος στον πλανήτη, έχοντας την άποψη πως η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη για κάτι τέτοιο – επίσης όχι η Ευρώπη, αφού η νομισματική ένωση έπεται της πολιτικής και δεν προηγείται.

Διαπιστώνοντας τώρα πως η αξιωματική αντιπολίτευση έχει υιοθετήσει ή, καλύτερα, «πρεσβεύει» τις ίδιες θέσεις με εμάς, όπως την ελεύθερη, μικτή οικονομία (οι κοινωφελείς, οι στρατηγικές και οι μονοπωλιακές κερδοφόρες επιχειρήσεις στο δημόσιο – ανάλυση), τη μη ιδιωτικοποίηση των φυσικών πόρων (άρθρο), σε κάποιο βαθμό την Άμεση Δημοκρατία (ανάλυση), την εκδίωξη του ΔΝΤ, την κατάργηση των μνημονίων, τη μη υποταγή στη Γερμανία, καθώς επίσης την παραμονή μας στην Ευρωζώνη, θα έπρεπε λογικά να είμαστε υπέρ της, μέλος της, ακόμη και υποψήφιος της – θεωρώντας την ως την καλύτερη πολιτική παράταξη για την Ελλάδα.

 Εν τούτοις, η εμμονή της στην κρατικοποίηση επιχειρήσεων που θα έπρεπε να ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα, όπως είναι για παράδειγμα οι τράπεζες, οι ανακοινώσεις της για διόγκωση του κρατικού μηχανισμού, μέσω της πρόσληψης 300.000 νέων υπαλλήλων, η συμμετοχή ορισμένων απίστευτα διεφθαρμένων «συνδικαλιστών» στα ψηφοδέλτια της, οι συνεχείς αναφορές της στη δραχμή, η πρόωρη, εξαιρετικά δυσάρεστη αλαζονεία  κάποιων στελεχών της, η συνεχής, θορυβώδης και υπερβολική «παροχολογία», μας έδωσαν την εντύπωση ότι κάτι κρύβει - ενδεχομένως πως πιστεύει «υπόγεια» σε μία κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία, στον κρατισμό ουσιαστικά, με τον οποίο είμαστε εντελώς αντίθετοι, απόλυτα εχθρικοί.

Από την άλλη πλευρά, οι «εκπεφρασμένες» θέσεις της όσον αφορά ορισμένα άλλα σημαντικά θέματα (μεταναστευτικό, εθνικά, ελληνισμός, ασφάλεια κοκ.), είναι αρκετά προβληματικές - όπως επίσης η εμμονή της για συνεργασία με το κομμουνιστικό κόμμα, με το οποίο όμως έχει (δήθεν;) μεγάλες διαφορές, σύμφωνα με τις επίσημες θέσεις της, τις οποίες κοινοποιεί δημόσια.

Επομένως, είναι πολύ δύσκολο να υποστηριχθεί ανεπιφύλακτα, πόσο μάλλον όταν δεν έχει ακόμη κυβερνήσει – οπότε δεν υπάρχει ουσιαστικά ένα «δείγμα γραφής» των πραγματικών της προθέσεων, καθώς επίσης της αληθινής ιδεολογίας της.

Στα πλαίσια αυτά, θεωρούμε πως είναι καλύτερο, πιο συνετό ίσως, να τηρήσει κανείς μία υπομονετική στάση αναμονής - χωρίς να είναι ούτε υπέρ, ούτε κατά ενός τέτοιου ενδεχομένου για την Ελλάδα.

Φυσικά μπορεί να κάνουμε λάθος. 

Θα ήταν όμως δύσκολονα συγχωρήσουμε τον εαυτό μας, εάν τυχόν παρασυρόταν από, «παραπλανητικές»ενδεχομένως, προεκλογικές υποσχέσεις – όπως συμβαίνει σχεδόν νομοτελειακά τιςτελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να έχει οδηγηθεί στο χείλος του γκρεμού.

Φυσικά ελπίζουμε να μην χρειαστεί να προσδεθούμε, εν” όψει μίας ανώμαλης πτήσης ή μίας καταναγκαστικής προσγείωσης, όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν – αφού θα ήταν πολύ άδικο και εξαιρετικά οδυνηρό για την πατρίδα μας.

ΠΗΓΗ:viliardos.analyst.gr
                 =========================================================

Ο Βασίλης Βιλιάρδος είναι Oικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου - όπου και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά για αρκετά χρόνια, με ιδιόκτητες επιχειρήσεις.

Έχει γράψει το βιβλίο “Υπέρβαση Εξουσίας”, το οποίο αναφέρεται στο φορολογικό μηχανισμό της Γερμανίας, ενώ έχει  εκδώσει τρία βιβλία αναφορικά με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, με τον  τίτλο “Η κρίση των κρίσεων”.

Έχει ασχοληθεί με σημαντικές έρευνες και αναλύσεις επί του αντικειμένου του (μακροοικονομία), επί διεθνούς επιπέδου, οι οποίες φιλοξενούνται τακτικά σε ημερήσιες εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικές ιστοσελίδες.

ΠΗΓΗ:viliardos.analyst.gr/?page_id=413