Αίσθηση προκάλεσαν το περασμένο Σαββατοκύριακο οι
«ξαφνικοί έρωτες» της διαπλοκής με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως καταγράφηκαν σε πρωτοσέλιδο
δημοσίευμα στο Βήμα της Κυριακής και σε ανατροπές και παρασκήνια στην
τηλεοπτική ναυαρχίδα του «συστήματος» το Μεγάλο Κανάλι.
Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ όμως, το «θέατρο σκιών» του Σαββατοκύριακου είναι απλώς ένα άγαρμπο deja vu προηγούμενων ανατροπών και «κυβιστήσεων».
Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ όμως, το «θέατρο σκιών» του Σαββατοκύριακου είναι απλώς ένα άγαρμπο deja vu προηγούμενων ανατροπών και «κυβιστήσεων».
Για παράδειγμα, οι
παλιότεροι θυμούνται ότι μέχρι τις εκλογές του 1977, ο ΔΟΛ στήριζε ανεπιφύλακτα
την Ένωση Κέντρου και τον αλήστου μνήμης αρχηγό της Γεώργιο Μαύρο.
«Ενα
μονόστηλο για τον Ανδρέα και το ΠΑΣΟΚ αρκεί».
Το επόμενο μεγάλο επεισόδιο που έμεινε στην ιστορία
για τις απότομες «κωλοτούμπες» της διαπλοκής συνδέεται με το περίφημο «βρώμικο
1989».
Αφού οι διαπλεκόμενοι «ξέσκισαν» στην κυριολεξία το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα
(να θυμηθούμε το πρωτοσέλιδο του Έθνους «Πέφτει ο φαύλος»), στήριξαν τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να ανέλθει στην εξουσία.
Και, ω του θαύματος!
Μόλις δύο χρόνια μετά όταν
ο Κ. Μητσοτάκης κατέρρεε, οι εκδότες ανακάλυψαν και πάλι τον... Ανδρέα. Να
θυμηθούμε χαρακτηριστικά τις καταθέσεις τους στο Ειδικό Δικαστήριο, όταν
μπροστά στα μάτια του εμβρόντητου «γουνάκια» Βασίλη Κόκκινου απέσυραν όλες τις
κατηγορίες κατά του Ανδρέα για το «σκάνδαλο Κοσκωτά», που λίγους μήνες πριν
δημοσίευαν με πηχυαίους τίτλους στις εφημερίδες τους.
Ξαφνικά ως δια μαγείας, ανακάλυψαν την γοητεία του Κ. Σημίτη.
Για να
τον αδειάσουν λίγα χρόνια μετά.
Από τα πρωτοσέλιδα που χαρακτήριζαν τον Αλέξη Τσίπρα
«επικίνδυνο για την χώρα», «εθνικό καταστροφέα», «απειλή για το έθνος», «Στάλιν» φτάσαμε στο χτεσινό «Η μεγάλη ευκαιρία της Αριστεράς».
Προσεγγίζοντας το «υπέροχο 2004», ένας νέος έρωτας
γεννήθηκε.
Ξαφνικά έλαμψε το άστρο και το φλερτ για τον Κ. Καραμανλή.
Για
να τον αδειάσουν κι αυτόν στη συνέχεια, όπως βέβαια και τον Γ. Παπανδρέου.
Να
ξεχάσουμε το πρωτοσέλιδο του Βήματος μετά τις εκλογές του 2007, το οποίο τον καλούσε:
«Παραιτηθείτε κ. Πρόεδρε»;
Όπως, βέβαια, να μην ξεχάσουμε και την «Καθημερινή»,
η οποία σε μια νύχτα από «Πράβντα του εκσυγχρονισμού» έγινε η φωνή του
«Καραμανλισμού».
«Η μεγάλη ευκαιρία της
Αριστεράς».
Γιατί
γνωρίζουν ότι η εποχή έχει αλλάξει. Οι εφημερίδες οδηγούνται σε συρρίκνωση, η
επιρροή τους μειώνεται, τα κανάλια απαξιώνονται με γρήγορες ρυθμούς, ενώ τα
δάνεια των ΜΜΕ στις τράπεζες και η γενικότερη οικονομική τους κατάσταση μοιάζει
να είναι εφιαλτική.
Παρόλ' αυτά συνεχίζουν να ασκούν ανεπηρέαστα την παλιά
τέχνη της «κωλοτούμπας».
Ετοιμαστείτε για πολλά γέλια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου