«Κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων». HPAKΛEITOΣ
Σάββατο 2 Μαρτίου 2024
Οι κίνδυνοι της εθελοτυφλίας
Αλαμπάμα: ένα ανθρώπινο έμβρυο είναι ανθρώπινο
Όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών
ανέτρεψε τη μοιραία απόφαση Roe εναντίον Wade το 2022 και επέστρεψε στις
επιμέρους πολιτείες τη συνταγματική τους εξουσία να ρυθμίζουν τις αμβλώσεις,
προβλέψαμε ότι αυτό δεν θα ήταν το τέλος της ιστορίας. Στην καλύτερη περίπτωση,
ήταν το τέλος της αρχής. Η τελευταία λέξη δεν έχει ειπωθεί ακόμη με την (από
μόνη της απόλυτα σωστή) παρατήρηση ότι το ομοσπονδιακό σύνταγμα των ΗΠΑ δεν
περιέχει και ποτέ δεν περιείχε «δικαίωμα στην άμβλωση». Αντίθετα, σύντομα θα πρέπει
να διευκρινιστεί το ερώτημα εάν το Σύνταγμα περιέχει ίσως το δικαίωμα στη ζωή,
έστω και μόνο στο «περίγραμμα» του.
Ο πολιτικός βραχίονας της πανθρησκείας στην Ελλάδα ακούει στο όνομα «ΔΣΟ»
Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος συναντήθηκε με τον γενικό γραμματέα της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), κ. Μάξιμο Χαρακόπουλο, βουλευτή Λάρισας του κυβερνώντος κόμματος.
Ο Χριστιανικός Σιωνισμός&το Ισραήλ ως θρησκευτικό ιουδαϊκό&κοσμικό ισραηλινό κράτος
Υπάρχουν διαφόρων ειδών Σιωνισμοί. Υπάρχει ο παλαιός εργατικός ή σοσιαλιστικός Σιωνισμός ο οποίος στη θε ωρητική του διάσταση αποτέλεσε μορφή Εγελιανισμού, μαζί με τον Παναραβισμό, ενώ στην πράξη ήρθε σε ευθεία αντιπαράθεση με τον αναθεωρητικό Σιωνισμό. Υπάρχει ο Σιωνισμός ως κοσμική κρατική ιδεολογία του Ισραήλ, που έχει παρεμφερή λειτουργία με τον Κεμαλισμό στην Τουρκία, και ως θρησκευτικό ιδεολογικό κίνημα, που αντιλαμβάνεται τον Σιωνισμό ως θεμελιώδες στοιχείο του Ορθόδοξου Ιουδαϊσμού (σε αυτές τις δύο κρατικές μορφές κοσμικού και θρησκευτικού Σιωνισμού αντιτίθεται δογματικά ο Ορθόδοξος Ιουδαϊκός αντισιωνισμός). Και υπάρχει, τέλος, για να μην μακρηγορούμε, και ο παλαιότερος, πολυπληθέστερος και ισχυρότερος όλων, ο λεγόμενος «Χριστιανικός»...
Η εξομολόγηση του λήσταρχου Νταβέλη
Ο παπάς μαρμάρωσε. Κοντανάσαινε. Και ο νους του ήρθε σε μεγάλη αμηχανία.
Οι λογισμοί του είπαν: «Θα νομίζη ο καημένος πως οι άνθρωποι που με πλησιάζουν, μου αφήνουν χρήματα και ήρθε να με ληστέψη». «Κύριε, το τέλος μου εγγίζει: μη επιτρέψης να θορυβηθή η ψυχή μου».
Ο ληστής ξαρματώθηκε. Άφησε την πανοπλία του στα στασίδια και με βαριά βήματα προχώρησε στον ξαφνιασμένο παπά.
– Παπά- Νικόλα, ήρθα να εξομολογηθώ, να ξεκριματιστώ. Φόρεσε το πετραχήλι.Γονάτισε στο πετραχήλι ο κατάδικος και είπε κάθε αναισχυντία της νύχτας και της μέρας: τους θανάτους, τις ληστείες και τις βιαιότητες.
Ο Όσιος άκουγε τον ληστή, χωρίς να αποδοκιμάζη την πώρωση της ψυχής του. Μόνον του είπε:
Eliade:Οι ιεροφάνειες, τα αρχέτυπα & ο τρόμος της Ιστορίας α’ μέρος
C. G. Jung
(Από το μεσοπολεμικό μυθιστόρημα Ο λύκος της στέπας του Hermann Hesse)
Τα έντομα… δεν είναι ασήμαντα για τη γλώσσα!
- Τα έντομα, ως μικροσκοπικά πλάσματα που ίπτανται, προκαλούν στον άνθρωπο δέος, και στις δύο σημασίες του:από τη μία θαυμασμό, ως σύμβολα ελευθερίας, αφού πετούν μακριά χωρίς να μπορείς να τα φτάσεις· από την άλλη φόβο, γιατί η ίδια τους αυτή η ευκινησία τα κάνει επικίνδυνα, όταν πλησιάζουν τον άνθρωπο απειλητικά.
- Μπορούμε κάπως χονδρικά να πούμε ότι, ενώ η αρχαιότητα στάθηκε περισσότερο στο πρώτο σκέλος του δέους, τον θαυμασμό, η νεοελληνική λαϊκή παράδοση, κατεξοχήν αγροτική και κτηνοτροφική, προτίμησε το δεύτερο.
- Για την αρχαιότητα δεν μπορούμε σε αυτή την περιορισμένη παρουσίαση να επεκταθούμε, αρκεί μόνο να αναφέρουμε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα