Τα Αγια Βρέφη: ο κεχρισμένος με μύρο Χριστός [από το χρίω: ρίζας *χρι- απ' όπου «χρως» (επιδερμίς) «εν χρω», χροιά χρώμα, κ.ά. πρβ. την Αραμαϊκή «Μεσσίας», αραβ. «Μεσίχ»=κεχρισμένος].
Ακόμα ο Ιακχος (Διόνυσος) της Ελευσίνας, ο Λικνίτης (Διόνυσος) των Δελφών, ο Αιών (Ηλιος) της Αλεξάνδρειας...
Ολα τα Αγια Βρέφη, γεννιούνται τη σημερινή νύχτα «που είναι η μεγαλύτερη και ιερότερη της χρονιάς, επειδή είναι κοντά στις χειμερινές τροπές του Ηλίου».
Μετά τη γέννηση «αύξει το φως» και Ηλίου γενέθλιον»
[η κατά πώς λένε «Χριστός γεννάται... σαν γήλιος φέγγει»].
Στην ιερότητα της Νύχτας αναφέρει η Μυθολογία:
«Η Νύχτα ήταν ένα πουλί με μαύρα φτερά.
Γονιμοποιημένη από τον Ανεμο, γέννησε το πρώτο Αυγό,
στον απέραντο κόλπο της σκοτεινιάς.
Απ' το Αυγό βγήκε ο φτερωτός γιος του ανέμου:
ο Ερως...
Στο πάνω μέρος του Αυγού πρόβαλε ο Ουρανός.
Στη θέση του κρόκου η Γαία & Γη και στο κάτω μέρος το Χάος...».
