Την Δευτέρα στις 6:00 μ.μ. στην Παλιά Πεντέλη(Αγ. Σεραφείμ), η κηδεία του
Τα μεσάνυχτα της Παρασκευής
σίγησε η «φτερωτή κιθάρα της rock», αλλά και το πιο όμορφο χαμόγελο μιας ήρεμης
δύναμης.
Όσο τον κρατούσαν οι δυνάμεις
του, 10 ημέρες πριν το τέλος, έπαιζε κιθάρα και επιζητούσε ν’ ακούσει μουσική.
Τα μεσάνυχτα της Παρασκευής
σίγησε η «φτερωτή κιθάρα της rock», αλλά και το πιο όμορφο χαμόγελο μιας ήρεμης
δύναμης.
Ο Γιάννης Σπάθας απεβίωσε
στο σπίτι του στην Πεντέλη μετά από μάχη με τον καρκίνο στο παχύ έντερο αρχικά
και μεταστάσεις στον πνεύμονα και τελευταία στο περικάρδιο. Δίπλα του ήταν ως
την τελευταία στιγμή οι δικοί άνθρωποι, η δεύτερη γυναίκα του Λένα Λακαφώση –
Σπάθα καθώς και η πρώτη γυναίκα του Λίνα που ήταν από νεαρή ηλικία μαζί, όπως
και τα δύο παιδιά του, ο Νίκος επίσης μουσικός και ο μικρότερος γιος του ο Άρης.
Είναι πολύ σκληρό να
χωρέσει ο ανθρώπινος νους ότι ο Γιάννης Σπάθας δεν μένει πια εδώ. Άνθρωπος του
μέτρου, χωρίς υπερβολές, πράος και καλόκαρδος ήταν ο Γιάννης.
Επικοινωνιακός
και αγαπητός σε όλο τον κόσμο. Είχε μόνο φίλους.
Όσο τον κρατούσαν οι δυνάμεις
του, 10 ημέρες πριν το τέλος, έπαιζε κιθάρα και επιζητούσε ν’ ακούσει μουσική.
Οι μουσικές του και ιδιαίτερα τα ορχηστρικά κομμάτια του τον ηρεμούσαν.
Η Λένα
έπαιζε την μουσική του από τα άλμπουμ «Ασίκικο Πουλάκι», «Τα Μυστικά Του
Δρόμου», «Οπωσδήποτε Παράθυρο», αλλά και Μάνο Χατζιδάκι που αγαπούσε και τον
ηρεμούσε.
Ο «τελευταίος Socrates»
που τον συνάντησε ήταν ο Γιώργος Τρανταλίδης όταν στα τέλη Μαΐου ένα βράδυ που
ο Γιάννης ήταν στα πολύ καλά του βρήκαν έξω, μαζί με την οικογένειά του.
Ο Γιάννης
γελούσε και θυμόντουσαν τις ένδοξες εποχές των Socrates Drank The Conium.
Δυστυχώς δεν πρόλαβε να
πραγματοποιηθεί η ύστατη επιθυμία του Γιάννη Σπάθα που ήταν να πάει για
τελευταία φορά στους Παξούς…
