Συμβολικής σημασίας είναι το πάγωμα της συμφωνίας
επανεισδοχής προσφύγων από την Τουρκία, στο μέτρο που δεν αφορά τη γνωστή
συμφωνία της με την Ε.Ε. αλλά μια επί μέρους ελληνοτουρκική, η οποία είχε
συναφθεί από το 2002, και η οποία αμυδρά αποτελέσματα είχε ως τώρα. (Σημαντικό
όμως είναι ότι είναι η 2η συμφωνία που ακυρώνεται μονομερώς, μετά από αυτή
που κατήργησε η Αλβανία για τις θαλάσσιες ζώνες – μόνο υπό την παρούσα
κυβέρνηση συμβαίνουν αυτά)!.
Η επίμαχη ελληνοτουρκική συμφωνία «ανακαινίστηκε» ως επί
μέρος στοιχείο της μεγάλης συμφωνίας που συνήφθη μεταξύ Τουρκίας και Ε.Ε.
Ούτως
ή άλλως ως το 2016, σε 14 χρόνια, είχαν επαναπροωθηθεί μόνο περί τους 3.500
μετανάστες.
Ούτως
ή άλλως ως το 2016, σε 14 χρόνια, είχαν επαναπροωθηθεί μόνο περί τους 3.500
μετανάστες.
Μετά δε το τσουνάμι… Τασία, του ενός και πλέον εκατομμυρίου το
2015, με βάση αυτή δεν είχαν επαναπροωθηθεί άνω των 1500 μεταναστών.
Άρα συμβολικό το πλήγμα.
Άρα συμβολικό το πλήγμα.
Τα σπουδαιότερα στην σχέση μας με την Τουρκία δεν
είναι το πάγωμα της συμφωνίας, αλλά τα κλιμακούμενα μέτρα επιφυλακής (έθεσε σε
επιφυλακή φρεγάτα, πυραυλάκατους, δυνάμεις κομάντος).
Οι «8» είναι το πρόσχημα.
Ο στόχος είναι η επίδειξη δύναμης.
Ο στόχος είναι η επίδειξη δύναμης.
Η ελληνική πλευρά όμως ακολουθεί την πεπατημένη, ερμηνεύοντας την
τουρκική ενέργεια ως μία ακόμη προσπάθεια εντυπώσεων εντεταγμένη στην
προεκλογική προπαγάνδα Ερντογάν.
Αν ίσχυε το ανωτέρω, θα ήταν μικρό το κακό.
Θα είχε
ημερομηνία λήξης την 24 Ιουνίου, ημέρα εκλογών στη γείτονα.
