H στήλη θα ενδώσει αυτό το μήνα στο έθιμο των ημερών και θα έχει χαρακτήρα
ανασκόπησης. Αφού κάθε μήνα σχολιάζουμε τις λέξεις της επικαιρότητας, λογικό
είναι να επιχειρήσουμε να καταγράψουμε τις
λέξεις της χρονιάς, μ’ άλλα
λόγια τις λέξεις που σημάδεψαν το 2013, που συζητήθηκαν και ακούστηκαν πολύ, ή
και που γεννήθηκαν μέσα στη χρονιά που πέρασε.
Το ίδιο ερώτημα το συζητήσαμε και με τους επισκέπτες του ιστολογίου
«
Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία», που έχει τον ίδιο τίτλο με τη στήλη
μας, κι εκείνοι ψήφισαν για Λέξη του 2013 το
σαξές
στόρι (σύμπλοκος όρος βέβαια, και όχι απλή λέξη). Θα μπορούσαμε
μάλιστα να πούμε ότι ήταν «λέξη της μισής χρονιάς», μια και ακούστηκε και
γράφτηκε κατά κόρον (λατινόγραπτο κυρίως, success story, να φαντάζει) μέχρι το
καλοκαίρι, ενώ στη συνέχεια, ανεπαισθήτως, σταμάτησαν να το προβάλλουν τα
κανάλια και τα έντυπα, μάλλον επειδή η αντίθεση της επιτυχίας στα λόγια με την
καταστροφή στην πράξη παραήταν αγεφύρωτη.
Είναι δύσκολοι οι καιροί για τους
απολογητές του καθεστώτος, βγάζουν συνεχώς λέξεις από το καπέλο τους, αλλά
καίγονται σχετικά γρήγορα και πρέπει ολοένα να βρίσκουν κι άλλες. Το
χαρακτηριστικό μάλιστα του 2013 ήταν ότι είχαμε πολλές τέτοιες λέξεις, που ίσως
δεν θα μπορέσω να τις καλύψω όλες στο σημείωμα –μερικές λοιπόν θα εμφανιστούν
μόνο στη συνοδευτική εικόνα.
Μια άλλη
λέξη που πολύ ακούστηκε ήταν τα
άκρα ή τα δύο
άκρα και η θεωρία των δύο άκρων, με την οποία κάποιοι θέλησαν
να ταυτίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ με την νεοναζιστική συμμορία, χωρίς να συνειδητοποιούν
ότι έτσι την ενισχύουν (ή χωρίς να νοιάζονται γι’ αυτό) - κι ήρθε τον
Σεπτέμβριο η δολοφονία του Παύλου Φύσσα να τους δείξει το λάθος τους.