Σε βάρος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας στρέφεται η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη 21 Ιούλη. Η ίδια αυτή συζήτηση αποτελεί αδιάψευστη μαρτυρία της αποτυχίας του πρώτου Μνημονίου και όλων των πολιτικών που εφαρμόστηκαν μέχρι τώρα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του δημόσιου χρέους καθώς, παρότι μειώθηκαν μισθοί και συντάξεις, παρότι έκλεισαν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, παρότι η φτώχεια και η ανεργία εκτοξεύθηκαν ως αποτέλεσμα της εφαρμογής του Μνημονίου, η πολυπόθητη επιστροφή στις αγορές δεν επετεύχθη, ούτε πρόκειται άμεσα να υλοποιηθεί. Οι κυβερνητικές ζητωκραυγές για σωτηρία δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι η χρεοκοπία δεν έπαψε να είναι προ των πυλών. Απλώς, μετατέθηκε για το μέλλον. Και Μνημόνιο και χρεοκοπία, λοιπόν είναι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν αυτοί που μέχρι πρόσφατα έθεταν το εκβιαστικό δίλημμα «Ή Μνημόνιο ή χρεοκοπία»!
Η λύση που δόθηκε από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ προέρχεται από τα ίδια αποτυχημένα υλικά του Μνημονίου, της αιματηρής λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων τα οποία το κοινό ανακοινωθέν επικροτεί και η κυβέρνηση χαρακτηρίζει ως προϋπόθεση για κάθε λύση.
Το πρόγραμμα των 109 δισ. ευρώ με το οποίο υποτίθεται ότι θα επιχειρηθεί η διάσωση της ελληνικής οικονομίας περιλαμβάνει: εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών (37 από τα 109 δισ. ευρώ), επιμήκυνση περιόδου αποπληρωμής παλιότερων δανείων (από 7,5 έτη σε 15 έως 30 με 10ετή περίοδο χάριτος), μείωση επιτοκίων, νέο πακτωλό χρημάτων στις ελληνικές τράπεζες και χρηματοδοτήσεις με στόχο την μεγέθυνση και τη δημιουργία επενδύσεων (που περιγράφονται στον Τύπο ως ένα σχέδιο Μάρσαλ).